Ο «αδιαμεσολάβητος» Στέφανος της Ελλάδας. Η «αδιαμεσολάβητη» σχέση με τους πολίτες. Το «αδιαμεσολάβητο» προσόν του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ. Πόσες μπούρδες μπορεί να σηκώσει η ελληνική πολιτική σκηνή. Τι το αδιαμεσολάβητο είναι αυτό που κάνει ο Στέφανος Κασσελάκης και επιχειρεί να το πουλήσει στους πολίτες που τελικά αντιμετωπίζει ως… ιθαγενείς. Ως ο… θείος από την Αμερική. Σαν κάποιους άλλους που ήθελαν να… ξεβλαχέψουν τους Έλληνες.

Ο Στέφανος Κασσελάκης και το επιτελείο του –στο οποίο μην ξεχνάμε πως έχει προστεθεί και ο Άρης Σπηλιωτόπουλος που έδωσε στίγμα ήδη της… επικοινωνιακής του τέχνης με τα περί παγωτών που σκοτώνουν– πωλούν ένα παραμύθι. Αυτό της αδιαμεσολάβητης σχέσης του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ με τους πολίτες. Όμως, τι διαφορετικό κάνει τελικά σε σχέση με άλλους προέδρους και βουλευτές; Με άλλους υποψήφιους της Μεταπολίτευσης αλλά και πιο πριν;

Δεν υπάρχει αρχηγός κόμματος, δεν υπάρχει υποψήφιος βουλευτής, δεν υπάρχει ούτε υποψήφιος δήμαρχος και κοινοτάρχης που να μην πραγματοποιεί προεκλογικά περιοδεία. Οι εικόνες στις λαϊκές αγορές, στις αγορές γενικότερα υποψηφίων και αρχηγών αποτελεί την πιο γνώριμη εικόνα στην ελληνική πολιτική σκηνή. Και μπορεί σήμερα λόγω των σόσιαλ μίντια να υπερ-προβάλλεται αυτή η εικόνα, όμως δεν είναι καθόλου άγνωστη. Όπως δεν είναι πρωτοπόρα και η τακτική του Στέφανου Κασσελάκη.

Στους δρόμους οι υποψήφιοι… αναστενάζουν. Το σύνθημα πόρτα πόρτα, δεν αφορούσε μόνο τα… ΕΛΤΑ, αλλά το σύνολο των προεκλογικών εκστρατειών και των επαφών των πολιτικών με τους πολίτες. Είναι αλήθεια πως υπήρξαν δύσκολες στιγμές όταν για παράδειγμα ο Αλέξης Τσίπρας τάιζε το θηρίο του λαϊκισμού προκειμένου να πατήσει στο κύμα της οργής και να κάτσει στην καρέκλα της εξουσίας. Και τότε όμως η σχέση αυτή των πολιτικών με τους πολίτες δεν σταμάτησε.

Ο ίδιος ο Στέφανος Κασσελάκης άλλωστε… πουλάει αυτές τις δήθεν αδιαμεσολάβητες επαφές μέσα από τα βίντεο που τραβούν οι συνεργάτες του και εν συνεχεία τα αναρτούν για αναπαραγωγή στο Διαδίκτυο. Βέβαια, ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ μπορεί να θεωρεί ως κάτι… αδιαμεσολάβητο τις σέλφι και τις αγκαλιές στον δρόμο και τις χειραψίες με περαστικούς. Όμως και αυτό είναι στο πλαίσιο της πολιτικής και εφαρμόζεται χρόνια.

Με απλά λόγια, υπήρχαν περιοδείες και πριν από την έλευση του μεσσία του ΣΥΡΙΖΑ. Οι πολίτες επίσης είχαν επαφές και στο παρελθόν με πολιτικούς. Με πραγματικούς, κανονικούς θα έλεγε κανείς, πολιτικούς. Δεν είχαν με… ινφλουένσερ. Ίσως ο Στέφανος Κασσελάκης εντάσσει εαυτόν σε αυτήν την κατηγορία. Στην περίπτωση αυτήν ίσως έχει δίκιο.